موسسه پرستاری مهرآوران

نکات بهداشتی مراقبت و نگهداری از سالمند
سالمند بیمار که بی تحرک بوده و در بستر افتاده قادر به انجام کارهای شخصی و بهداشتی خود به عنوان مثال گرفتن طهارت، حمام رفتن و … نبوده و نیازمند است که فرزند او یا پرستار سالمند ( پرستار بیمار ) یا مراقب سالمند در انجام دادن این کارهابه آنها کمک و یاری کنند.
نظافت و استحمام سالمند بیمار
برای حمام رفتن سالمند بیمار که نمیتواند تحرک داشته باشد می توانید از صندلی های مخصوص که برای استححمام مناسب می باشند یا ویلچر استحمام استفاده نمود. سالمند زمانی که توانایی حرکت قسمت هایی از بدن مانند دست را داشته باشد، می تواند با نشستن روی صندلی مخصوص خود به شستن خود بپردازد، در غیر اینصورت خانواده او یا پرستار سالمند بیمار باید در استحمام کردن همراهی های لازم را انجام دهند.
توجه داشته باشید که در استحمام سالمند باید از لوازم نرم که به پوست سالمند آسیب وارد نمیکنند استفاده شود.قابل ذکر است که اگر سالمند توانایی نشستن را هم نداشته باشد، بایستی از روش های دیگر مانند کمک از فردی دیگر یا تشک مخصوص شستشو استفاده نمود.
از دیگر مواردی که بایستی به آن توجه نمود کوتاه کردن ناخن ها، شستن دهان و دندان و کوتاه کردن موهای زاید را نام برد که خانواده یا پرستار سالمند بیمار به آن میپردازند و بایستی توجه کنند.
اگر سالمند بتواند حرکت کند میتواند در انجام امور طهارت، آنها را به سرویس بهداشتی که مجهز به توالت فرنگی باشد راهنمایی کنید، در غیر این صورت بایستی از پوشک مخصوص یا لگن مخصوص استفاده نمایید.
بهتر است از پرستار سالمند دوره دیده یا بهیار که به این امور آشناییت لازم را دارند استفاده شود تا به انجام امور مراقبت و نگهداری تسلط داشته باشد، اگر نیاز به پرستار سالمند بیمار در منزل داشتید،‌میتوانید با موسسه مهرآوران نوین تماس حاصل نمایید.

چک های دوره ای که سالمندان باید انجام دهند

برای جمعیتی که به طور فزاینده ای در حال پیر شدن هستند، سالم و فعال بودن اهمیت زیادی دارد. در این مرحله، حتی اگر هیچ شکایتی وجود نداشته باشد، معاینات منظم، فردی با توجه به سن، جنسیت و سابقه خانوادگی، نقش کلیدی در پیری سالم دارد.

محدودیت سنی پیشرفته که در سال های اخیر توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان ۶۵ سال پذیرفته شده بود، در سال ۲۰۱۷ مجدداً ۸۰ سال تعیین شد. مهم ترین دلیل تغییر این حد، افزایش میانگین امید به زندگی به موازات تحولات فناوری پزشکی است. بنابراین، بررسی منظم سلامت مهم است. معاینات منظم یک فرد سالم و بدون شکایت شامل گرفتن شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی توسط پزشک، انجام آزمایشات خون، ادرار، مدفوع و تصویربرداری است که بسته به سن، جنسیت و یافته های بیمار متفاوت است و ارزیابی بیمار در از نظر سلامت قلب این معاینات بر اساس سن و جنسیت برنامه ریزی می شود. به عنوان مثال، تراکم استخوان برای یک زن سالم زیر ۴۰ سال اندازه گیری نمی شود، یا سطح PSA یک مرد سالم زیر ۴۰ سال تعیین نمی شود.

در سنین بالاتر چه بررسی هایی باید انجام شود؟

بررسی‌های دوره‌ای سلامت در سنین بالاتر باید کمی جامع‌تر از موارد در سنین بالاتر باشد. فواصل معاینات دوره ای سلامت بر اساس افراد کاملا سالم تعیین می شود. بنابراین، در صورت داشتن هر گونه شکایت، باید بدون معطلی با پزشک مشورت کنید. اگر مشکل سلامتی شناخته شده ای دارید، نباید فراموش کنید که در فواصل زمانی که مشکل شما نیاز دارد برای معاینه بروید. این فواصل ممکن است بیشتر از یک سالی باشد که معمولاً برای بررسی های دوره ای توصیه می شود.

بیشتربدایند:نگهداری سالمند و کودک–هزینه پزشک در منزل تهران–ویزیت دکتر در منزل–اعزام پزشک درمنزل–اعزام پزشک به منزل

معاینه گوش، حلق و بینی: یکی دیگر از شایع ترین مشکلات سلامتی در سالمندان، مشکلات شنوایی است. شنوایی کاهش می یابد، اما از آنجایی که این روند می تواند بسیار کند پیش رود، ممکن است به راحتی متوجه آن نشوید. با این حال، اطرافیان شما ممکن است نشان دهند که شما با صدای بلند به تلویزیون گوش می دهید. به همین دلیل، یک بار در سال معاینه گوش و حلق و بینی نیز ضروری است.

معاینه عصبی: مشکلات حافظه نیز در افراد مسن شایع است. در این راستا توصیه می شود سالی یک بار معاینه عصبی انجام شود. در پایان این معاینه، در صورت لزوم، از تست های باتری عصبی-روانی استفاده می شود.

معاینه قلب: افراد مبتلا به عوامل خطر مانند بیماری های قلبی عروقی، بستگان درجه یک مبتلا به بیماری قلبی در خانواده، افراد سیگاری، فشار خون و کلسترول بالا و دیابت باید سالی یک بار معاینه قلب را به طور منظم انجام دهند. اصولاً به بیماران معاینه قلب، نوار قلب و همچنین تست ECO و استرس داده می شود و در صورت لزوم آنژیوگرافی توصیه می شود.

معاینه اورولوژی: معاینات معمول اورولوژی در مردان در تشخیص سرطان پروستات، یکی از شایع ترین تومورها، در مراحل اولیه مهم است. به لطف تشخیص زودهنگام، سرطان پروستات قابل درمان است. به همین دلیل باید سالی یک بار معاینه پروستات و آزمایش PSA انجام شود. در معاینه اورولوژی باید سطح کراتینین خون و آزمایش ادرار بررسی شود و سالی یک بار آزمایش سونوگرافی درخواست شود.

روش های واکسیناسیون: واکسن آنفولانزا و ذات الریه پس از سن ۶۵ سالگی توصیه می شود. واکسن آنفولانزا باید سالی یک بار انجام شود.

معاینه چشم: شایع ترین مشکلات سلامتی ناشی از سن، مشکلات بینایی و شنوایی است. بهترین مثال این است که افراد مسن به عینک مطالعه نیاز دارند. جدای از این، آب مروارید و مشکلات شبکیه ممکن است رخ دهد. بنابراین لازم است حداقل سالی یک بار معاینه چشم انجام شود.

فیزیوتراپی و معاینه توانبخشی: با افزایش سن، اختلالات سیستم اسکلتی عضلانی نیز از عوامل مهم تأثیرگذار بر کیفیت زندگی هستند. ارزیابی این اختلالات در کلینیک های فیزیوتراپی و توانبخشی به منظور شناسایی آنها قبل از رسیدن به مرحله غیرقابل برگشت و درمان مناسب آنها سودمند است.

معاینه ریه: استعمال دخانیات یک مشکل بهداشتی بسیار مهم است و متاسفانه در تاریخچه بسیاری از ما کم و بیش وجود داشته است. فردی که روزانه یک پاکت سیگار می کشد و به مدت ۳۰ سال به این کار ادامه می دهد، تا ۱۵ سال پس از ترک کامل سیگار، کاندیدای جدی سرطان ریه است. خطر ممکن است بسته به مقدار و مدت مصرف بیشتر افزایش یابد. به همین دلیل، توموگرافی با دوز کم کنتراست به جای رادیوگرافی ساده قفسه سینه به عنوان یک تست غربالگری برای افراد در این موقعیت توصیه می شود.

معاینه کولون: سرطان کولون بعد از ۵۰ سالگی بیشتر در جامعه دیده می شود. در ۹۵ درصد موارد سرطان روده بزرگ، شروع بیماری به شکل پولیپ روده بزرگ رخ می دهد. انجام معاینات کولونوسکوپی از سن ۵۰ سالگی هر ۵ سال یکبار در افراد کاملا سالم و بدون شکایت مهم است تا سرطان روده بزرگ قبل از رسیدن به سطوح تهدید کننده حیات تشخیص داده شود.

علائم آلزایمر و درمان آن

علائم آلزایمر به دلیل مرگ سلول های مغز رخ می دهد. فراموشی که از شایع ترین علائم است، در تشخیص بیماری بسیار موثر است. اگرچه بیماری آلزایمر در مراحل اولیه با فراموشی جزئی خود را نشان می دهد، اما در مراحل بعدی ممکن است بیمار حتی خانواده خود را نشناسد. آنها همچنین ممکن است شروع به رفع نیازهای اولیه خود نکنند و ممکن است به کمک نیاز داشته باشند.

برای درمان آلزایمر، بیمار باید در اسرع وقت با پزشک مشورت کند. در نتیجه معاینات مختلف پزشک، مرحله بیماری و برنامه درمانی مناسب مشخص می شود. اگرچه هیچ درمان مشخصی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما علائم این بیماری را می توان کاهش داد. برای جلوگیری از فراموشی و تقویت حافظه می توان فعالیت های مختلفی انجام داد. بدین ترتیب پیشرفت بیماری کند شده و عملکردهای درمانی بیمار تقویت می شود. این اطمینان حاصل می شود که کودک با زندگی اجتماعی سازگار است و هماهنگ است.

آلزایمر چیست؟

آلزایمر نوعی زوال عقل است. سلول های مغز با این بیماری کوچک و ناپدید می شوند. باعث کاهش افکار حافظه و عملکردهایی از این دست می شود. پیشرفت بیماری به سرعت رخ می دهد. بنابراین، بیماران نمی توانند فعالیت های روزانه را به تنهایی انجام دهند. در بیماری آلزایمر، علائم ابتدا به صورت فراموشی ظاهر می شود.

با پیشرفت بیماری، رفتار و مهارت های اجتماعی کاهش می یابد. بنابراین، فرد می تواند منطقی فکر کند. معاینه پزشک برای تشخیص بیماری ضروری است. آزمایش های مختلفی در رابطه با بیماری با سوالاتی که پزشک از بیمار می پرسد انجام می شود. اگرچه علائم آلزایمر به طور کلی در افراد بالای ۶۵ سال دیده می شود، اما می توانند در سنین پایین تر نیز شروع شوند.

علل آلزایمر چیست؟

علل آلزایمر سالهاست که موضوع تحقیقات علمی در دنیای پزشکی بوده است. با این حال، عوامل ایجاد کننده این بیماری به طور واضح مشخص نشده اند. در عین حال عوامل خطر مختلفی در پیدایش این اختلال موثر است. برخی از دلایلی که تصور می شود باعث بیماری آلزایمر می شود به شرح زیر است:

داشتن سابقه خانوادگی آلزایمر

بالا رفتن سن

صدمات سر گذشته

فعالیت بدنی ناکافی

اختلال در الگوهای خواب

سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض دود زیاد سیگار

ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲

رژیم غذایی ناسالم و نامتعادل

چاقی

علاوه بر این، بیماری آلزایمر علائم متفاوتی را در دو جنس متفاوت نشان می دهد. این بیماری در زنان کمتر از مردان است. اگر این دلایل در افراد مرد وجود داشته باشد، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر افزایش می یابد. وقتی بافت مغز در بیماری آلزایمر بررسی می شود، سلول های مغز مرده پیدا می شود. پلاک های بتا آمیلوئید در اطراف این سلول ها مشاهده شده است. علاوه بر این، مطالعات مختلفی برای بررسی عواملی که ممکن است باعث مرگ سلول های مغزی شوند، در حال انجام است.

علائم آلزایمر چیست؟

در میان علائم آلزایمر، به طور کلی کاهش عملکرد در رفتار مشاهده می شود. این بیماری در مراحل اولیه چندان خود را نشان نمی دهد. با این حال، اگر پیشرفت کند، علائم مشخص می شود. برخی از علائم بیماری آلزایمر به شرح زیر است:

از دست دادن مهارت های گفتاری و زبانی

توهم و توهم

بیمار حتی در منطقه ای که به خوبی می شناسد گم می شود

اضطراب و افسردگی

وضعیت انکار در حوادثی که به خاطر نمی آورد

مشکل در انجام فعالیت های روزانه

ناتوانی در سازگاری با محیط

ارائه درخواست های غیر معمول

مراحل آلزایمر

علائم آلزایمر و این بیماری در نتیجه درمان عصبی رخ می دهد. این بیماری در هر مرحله با علائم پیشرونده شروع می شود. مراحل بیماری آلزایمر به وضوح به شرح زیر است:

مرحله ۱: مشخصات بیمار وجود دارد که از بیرون کاملا طبیعی به نظر می رسد.

مرحله ۲: اختلالات بسیار خفیف مشاهده می شود.

مرحله ۳: اختلالات خفیف مشاهده می شود.

مرحله ۴: اختلالات متوسط ​​مشاهده می شود.

مرحله ۵: اختلالات نسبتاً شدید مواجه می شوند.

مرحله ۶: اختلالات جدی مواجه می شوند.

مرحله ۷: اختلالات بسیار جدی مواجه می شوند.

در مراحل اولیه، هیچ یافته ای در مورد بیماری ممکن است به دست نیاید. با ادامه آسیب مغزی، تشخیص و تشخیص بیماری ممکن خواهد شد. در اوایل دوره های میانی و شدید، فعالیت های روزمره زندگی محدود می شود. در مراحل بعدی، بیمار برای زنده ماندن به آن وابسته می شود. او قطعا به خدمات مراقبتی و درمانی نیاز دارد. او نمی تواند افراد اطراف خود را بشناسد و نیازهای شخصی خود را برطرف کند.

چگونه شروع آلزایمر را تشخیص دهیم؟

علائم آلزایمر ممکن است در مراحل اولیه بیماری قابل توجه نباشد. در صورت فراموشی بیش از حد و اختلال در رفتار عاطفی، بیمار باید توسط پزشک معاینه عصبی شود. جدای از این معاینه، از بیمار خواسته می شود تا داستان هایی از زندگی اجتماعی خود تعریف کند. در عین حال، برداشت های بستگان بیمار نیز از نظر تشخیص بسیار مهم است.

بیشتربدانید:فیزیوتراپی و رادیوگرافی در منزل–نوارقلب در منزل–درمان زخم در منزل–درمان زخم بستر تضمینی

در ابتدای این بیماری به طور کلی با مشکلات جزئی حافظه مواجه می شود. با پیشرفت بیماری مشکلاتی مانند فراموشی واقعه و عدم شناخت بستگان نزدیک به وجود می آید. در نتیجه عدم پیشرفت بیشتر بیماری، بیمار حتی قادر به انجام مراقبت های شخصی به تنهایی نمی شود. در چنین مواقعی حتماً بیمار نیاز به مراقبت دارد.