اکسیژن ساز نوعی دستگاه پزشکی است که برای رساندن اکسیژن به افراد دارای اختلالات مرتبط با تنفس استفاده می شود. در افرادی که غلظت اکسیژن در خون آن ها کمتر از حد نرمال است ، غالباً به یک اکسیژن ساز برای جایگزینی اکسیژن نیاز دارند.
غلیظ کننده های اکسیژن هوای اطراف را فیلتر می کنند ، آن را به چگالی مورد نیاز فشرده می کنند و سپس اکسیژن درجه پزشکی خالص را به سیستم تحویل با دوز پالس یا سیستم جریان مداوم به بیمار می رسانند.
همچنین مجهز به فیلترهای ویژه و تخت های غربال است که به شما کمک می کند نیتروژن را از هوا خارج کنید تا اکسیژن کاملاً تصفیه شده به بیمار برسد. دستگاه اکسیژن ساز همچنین با رابط کاربری الکترونیکی ارائه می شوند تا بتوانید سطح غلظت اکسیژن و تنظیمات تحویل را تنظیم کنید. سپس اکسیژن را از طریق کانول بینی یا ماسک مخصوص استنشاق می کنید.
شما به طور کلی میزان خروجی متمرکز کننده اکسیژن را با LPM (لیتر در دقیقه) اندازه گیری می کنید. پزشک تعیین می کند که شما به چه سطح اکسیژن نیاز دارید که ممکن است در هنگام استراحت ، هنگام خواب و هنگام ورزش متفاوت باشد.
موارد استفاده
پزشکان می توانند اکسیژن درمانی را برای بیماران در موارد مختلف پزشکی به بیماران خود توصیه کنند. به طور معمول ، ریه های شما اکسیژن هوا را جذب می کنند و آن را به جریان خون منتقل می کنند.
اگر اخیراً برای ارزیابی میزان اشباع اکسیژن خود عمل خون یا پالس اکسی متری انجام داده اید و مشخص شده است که سطح اکسیژن خون کم است ، ممکن است پزشک شما اکسیژن درمانی کوتاه مدت یا طولانی مدت را توصیه کند.
شرایط حاد معمولاً به اکسیژن درمانی کوتاه مدت نیاز دارند. این شرایط به طور معمول برای مدت زمان کوتاهی اجرا می شوند. ممکن است علائم آنها در مقابل شرایط مزمن که به تدریج اتفاق می افتد ، شروع شوند. با این حال ، برخی از شرایط تنفسی یا مزمن به مکمل اکسیژن طولانی مدت نیاز دارند.
اکسیژن سازهای خون (ریه های مصنوعی) به عنوان یک کاربرد امیدوار کننده از کنتاکتورهای غشایی شناسایی شده اند . امکان تهیه تبادل گاز بدون تشکیل حباب برای جلوگیری از مشکلات جراحی کاملاً ضروری است. به عنوان ریه عمل می کند و برای قرار گرفتن خون در معرض اکسیژن و حذف دی اکسید کربن طراحی شده است.